Web3 kullanıcısı olarak, WalletConnect'in güvenliği konusunda endişelerim vardı ve neredeyse para kaybına neden olacak bir olayı da bizzat yaşadım. Sahte bir web sitesinde QR kodunu taradıktan sonra, yanlışlıkla "tüm izinleri" veren bir isteği imzaladım. Neyse ki, cüzdan zamanında uyarıda bulundu ve olası para kaybını önledi.

Bu deneyim, WalletConnect'in çalışma prensiplerini derinlemesine incelememi sağladı. Aslında, WalletConnect protokolü kendisi özel anahtarları saklamaz, sadece imza taleplerini ileten bir ara katmandır. Gerçek güvenlik riski, kullanıcının DApp'in kaynağını doğru bir şekilde tanıyıp tanımadığıdır.

Teknik açıdan, WalletConnect V2 versiyonu birçok güvenlik artırıcı önlem getirmiştir. Örneğin, yeni eklenen ad alanı mekanizması, DApp'in desteklediği blok zinciri ağlarını ve yöntemlerini açıkça belirtmesini gerektirerek, kullanıcıların yanlış zincirlere yönlendirilme riskini etkili bir şekilde azaltmaktadır. Ayrıca, oturum kalıcılığı özelliği, kullanıcıların mevcut yetkilendirilmiş uygulamaları ve ilgili izinleri net bir şekilde görmelerini sağlar.

Son zamanlarda medyada bildirilen bazı oltalama olaylarına bakıldığında, sonuç genellikle "kullanıcıların kötü niyetli isteklere imza atmaya yönlendirildiği" şeklindedir, bunun dışında CüzdanConnect protokolünün kendisinde bir açığın olduğu söylenemez. Bu durum, HTTPS protokolüne benzer - protokol kendisi güvenli olmasına rağmen, kullanıcılar yine de oltalama sitelerinde şifrelerini ifşa edebilir.

Bu nedenle, WalletConnect'i "güvenli bir kara delik" olarak görmemeliyiz. Daha çok standart bir iletişim kanalı gibi; kullanıcıların dikkatli olmaları, URL'lerin gerçekliğini ayırt etmeyi öğrenmeleri gerekiyor ve cüzdan geliştiricilerinin de risk uyarı mekanizmalarını sürekli olarak optimize etmeleri gerekiyor. Sonuçta, güvenlik karmaşık bir meseledir ve tüm sorumluluğu tek bir protokole atfetmek doğru değildir.

Web3 dünyasında, varlık güvenliğini sağlamak için dikkatli olmak ve sürekli öğrenmek temeldir.